Bu çok geniş kavramı tanımlamaya gerek görmüyorum. Bu konu insanın dünyayı ilk tanımasından dünya üzerinden silinene kadar üzerine farklı tanımlar yüklenebilecek bir konu. İnsanın ilk dünyayı tanıması bebekliğinden ölümüne ve dünyada yaşamış son insan ile dünyada yaşayacak olan son insan arasında yaşanacak ilişkiler bütünlüğü içerisinde farklı tanımlamalar, ayrı hissiyatlar oluşturabileceği bir konu. Arkadaşlığı tanımlayabilecek kelimeleri bulabilecek yetkinlikte olmasamda kendi adıma arkadaşlığı tanımlayabilecek kelimelere vakıfım. Bence, arkadaş gönül bağı kurulabilecek her nesneye atfedilebilecek bir kavram. Bence bir çanta da arkadaş olabilir bir peygamberde. İnsan yapısı gereği sosyal bir varlıktır. Bu durumdan ötürü ömrü hayatı boyunca hissiyatlarını atfedeceği insanlara, nesnelere ihtiyaç duyar. Arkadaşlık kavramı kulağa ilk seslendiğinde herkeste güzel duygular betimleyebilir. Fakat göz önünde olan bir gerçek var ki her arkadaş insana güzel duygular yaşatmayabilir. İnsan duygusal atıflarda bulunduğu her şeyi güzel hatırlamayabilir. İnsan günlerce sırtında taşıdığı, beraber yol gittiği, her anına şahitlik ettirdiği bir çantaya tiksinerek bakabilir. Bu yüzdendir ki arkadaş öyle basit bir tanımlamayla kendini anlatacak, sesini duyuracak herhangi bir şey değildir. İnsan bu dünyada kapladığı yer kadar değil, hissettiği duygular kadar vardır. Arkadaş aslında kendidir. Kendini yansıttığı, içinde kendini bulduğu, içine kendinden kattığı her zerredir. Büyükler söylemekten kayif alırlar, arkadaşlarını iyi seç çünkü ona benzersin. Bu nasihatin kesinlikle yanlış olduğunu düşünüyorum. İlk seçilen (hatta seçilmeyen zorunlu arkadaşlık) ailedir, yani o keyifle nasihatler veren büyükler. İnsan her zaman dünya üzerinde kendidir. Kimseden bir şey almaz verir. Ve dünya alma verme dünyası değil sadece verme dünyasıdır